İhtiyaç, diye başlamışlardı sanırsam. Ben yoktum başlangıcında ama ilk adımlarından sonraki koşma sürecine kadar birlikte idik. İlk kitaplarını kendi imkanları ile çıkartmışlardı. Hasan hocanın yönlendirmesi ile tanışmıştık kendileri ile. Dışarıdan işlerini yapmaya başlamıştım bir sene öyle devam etmişti arkadaşlarla, tabii ki o zaman arkadaşlarım idiler. Zaman içerisinde bir sene geçti ben Faruk hocamın yanında işe başladım.
Akabilinde bir yaz tatili idi. 18 - 30 yaş aralığında her yaz tatilimi bir firmanın yanında ekstra çalışarak geçirirdim. Tatil nedir bilmezdim.... Gene yaz tatilinde yaz tatilimi geçirdiğim vakitte, İhtiyaçtan birisi ya birlikte oluruz ya olmayız lafına kanmıştık ve birlikte ileri doğru bir adım atmıştık. Ben koşuşturmaya başladım tamam dediğim vakitte itibaren tabiki onlarda benle birlikte...
Artık uzatmayacağım lafı, kıssadan hisse, bu yazıyı şimdi foto arşivimi kurcalarken Selanik Caddesinde iken sorumluğunu bana verdikleri dönemde ki 6 ay kaldık sanırsam orada ve ondan sonra Kocatepe'deki yeri geçmiştik. Neyse o 6 ay çok güzeldi. Fotolara bakıyorum da herkesin yüzünde gülücükler vardı. Herkes bir şey yaratma derdinde idi. Bu kitapta benim emeğim de olsun heyecanı içerisinde idiler. Zarif, Serkan, Fatma, Sultan, Hakan, Mesut, Hatice ve adını hatırlayamadığım ama simaları halen gözümün önünde olan şen şakrak arkadaşlar. Sizleri tanıdığıma memnum oldum. Her ne kadar bir çoğunuz demeyim çoğunluktan fazlanız ile facebook da arkadaş dahi olmanıza rağmen görüşemediğimize bazen üzülüyorum. Herkesin kendi yaşantısı ve koşturma içerisin de olduğu bir hayat var, bundan dolayı pek üzülmüyorum. Ne de olsa sert abiyim ben :)
Neyse şimdi birkaç foto paylaşmak isterdim lakin yapmayacağım. Çünkü hangisini paylaşayım ki hepsi bence birbirinden değerli kareler onun için bende saklı kalsın. Ha aranızda birisi bu noktaya kadar okudunuz ise var mı abi benim fotom diye soran olursa bakar yollarım, başımın üstüne...
Şimdi ise Darüşşifa da başladım. Buraya ilk adımlarını attıracağız odamdaki değerli arkadaşlarım ile. Her zaman olduğu gibi bir yere ya ilk adımlarını attırıp koşturma noktasına getirim ya da adım attırmayı öğretir bir miktar hızlı yürümeye geçince kaçarım. Ama bu sefer kaçmayacağım çünkü şuan çalıştığım yeri aşığım demeyeceğim lakin ortam çok güzel sanki kırk yıllık arkadaşlarım gibi hissediyorum.
İçten ve güleç insanlar. İnce düşünceli ve insana bir nebze değer veren kurumda uzun süreler çalışmak inşallah nasip olur. Ve de çıkarttığımız ürünlerle de ismimiz Türkiye'nin her tarafına ulaşır inşallah.
Yeni ve değerli arkadaşlarla tanışmak dileğiyle...
Geçmişimde ve geleceğim de var olmuş olan tüm dostlara selam ola...
Akabilinde bir yaz tatili idi. 18 - 30 yaş aralığında her yaz tatilimi bir firmanın yanında ekstra çalışarak geçirirdim. Tatil nedir bilmezdim.... Gene yaz tatilinde yaz tatilimi geçirdiğim vakitte, İhtiyaçtan birisi ya birlikte oluruz ya olmayız lafına kanmıştık ve birlikte ileri doğru bir adım atmıştık. Ben koşuşturmaya başladım tamam dediğim vakitte itibaren tabiki onlarda benle birlikte...
Artık uzatmayacağım lafı, kıssadan hisse, bu yazıyı şimdi foto arşivimi kurcalarken Selanik Caddesinde iken sorumluğunu bana verdikleri dönemde ki 6 ay kaldık sanırsam orada ve ondan sonra Kocatepe'deki yeri geçmiştik. Neyse o 6 ay çok güzeldi. Fotolara bakıyorum da herkesin yüzünde gülücükler vardı. Herkes bir şey yaratma derdinde idi. Bu kitapta benim emeğim de olsun heyecanı içerisinde idiler. Zarif, Serkan, Fatma, Sultan, Hakan, Mesut, Hatice ve adını hatırlayamadığım ama simaları halen gözümün önünde olan şen şakrak arkadaşlar. Sizleri tanıdığıma memnum oldum. Her ne kadar bir çoğunuz demeyim çoğunluktan fazlanız ile facebook da arkadaş dahi olmanıza rağmen görüşemediğimize bazen üzülüyorum. Herkesin kendi yaşantısı ve koşturma içerisin de olduğu bir hayat var, bundan dolayı pek üzülmüyorum. Ne de olsa sert abiyim ben :)
Neyse şimdi birkaç foto paylaşmak isterdim lakin yapmayacağım. Çünkü hangisini paylaşayım ki hepsi bence birbirinden değerli kareler onun için bende saklı kalsın. Ha aranızda birisi bu noktaya kadar okudunuz ise var mı abi benim fotom diye soran olursa bakar yollarım, başımın üstüne...
Şimdi ise Darüşşifa da başladım. Buraya ilk adımlarını attıracağız odamdaki değerli arkadaşlarım ile. Her zaman olduğu gibi bir yere ya ilk adımlarını attırıp koşturma noktasına getirim ya da adım attırmayı öğretir bir miktar hızlı yürümeye geçince kaçarım. Ama bu sefer kaçmayacağım çünkü şuan çalıştığım yeri aşığım demeyeceğim lakin ortam çok güzel sanki kırk yıllık arkadaşlarım gibi hissediyorum.
İçten ve güleç insanlar. İnce düşünceli ve insana bir nebze değer veren kurumda uzun süreler çalışmak inşallah nasip olur. Ve de çıkarttığımız ürünlerle de ismimiz Türkiye'nin her tarafına ulaşır inşallah.
Yeni ve değerli arkadaşlarla tanışmak dileğiyle...
Geçmişimde ve geleceğim de var olmuş olan tüm dostlara selam ola...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder