İnsan evde tek yaşamaya görsün. Bir vakit sonra eğer ki birde yetenekli isen insan evde neler neler yapmaya başlıyor. Yemek programlarını izliyor, hımm şunu yaparım evde diyorsun.
Ben o konuda şanslıyım zaten bir lokanta geçmişim olduğundan ve dışarıda güzel lezzetler arayan bir kişi olarak bu konuda sıkıntı çekmiyorum. Benim sıkıntım evde hep yapan birileri olur da ben ara ara keyfe keder mutfağa geçtiğimden pek bilmem tarifleri, ölçüleri... Ben yediğim an o lezzeti aklıma yazarım ve yapmaya karar kıldığımda parmaklarıma ve ağız tadıma güvenirim.
Önceleri yumurta kırmakla başlamıştım, yaş 10-11 civarında, yumurtanın her türlüsünü "peynirli, sucuklu, sebzeli, pastırmalı, mantarlı, patatesli vs." çevremizde ne gördük ise yapar olmuştum. Yaş geldi 17-18 civarında döner kesmeye başlamıştım... 18 yaşında bir pide siparişi için pide ocağının başına geçmiştim. Hatırlıyorum da ne pide yapmıştık sanırsam 700 adetti... Yemek konusundaki hikayem devam ediyor. Askerde gene beni mutfağa vermişlerdi. Bizde 6 ay mıntıka vardı lakin ben 15 gün yapmıştım bu sürecin çoğunluğu da ya mutfakta et kesiminde görev alırdım ya da soğan kesiminde :) Benle aynı yaşında eti de görmüş ve kesmiş oldum, e tabiki yedik de :D Askerden geldik, babama yardım ederim derken bir gün kaynıyarık yapmıştım. Enfesti ya hangi yemeği yaptım da çöpe döktüm hatırlamıyorum sanırsam hiç...
Hep bir yemek yapma ya da yedirme noktasında koşturmaca hep devam etti. O küçüklüğünde yani 9-10 yaşlarımda yemek yapmadım ama amcamın lokantasındaki mutfaktan hiç çıkmazdım demek mutfak beni çekiyor muş :)
Zaman şimdiki zaman, evlendim bir çoğumda oldu. Her pazar ya kahvaltı ya ana yemeği ben yapar oldum. Taaa ki eşim köye çay kesimlerine gitmeye başladığında yani evde uzun süreler tek kalmaya başladığımı ahçılık ile yoğrulmuş serkanın yeni tatlar veya hiç yapmamış olduğu yemekleri yapmaya başladığı vakitte oluşmaya başladı.
Börekler denemeye başladım önce, sonra tatlıları denemeye başladım. Et yemeklerini zaten yaptığım için sıkıntı yoktu ama hiç yapmadığım yemek tarzları da var tabiki. Mesela tavuk haşlama veya et haşlama ee onu da dün yaptım olmuş. Başka yufka çeşitlerinden börek nasıl olur deyip baklava yufkasından peynirli, kıymalı, patatesli börek yaptım. Şimdi hayatımda hiç pilav yapmadım ahçının iyisi yaptığı pilavdan anlaşılır derdik zamanı da... Bakalım benim pilav nasıl olacak.
Ama bitmedi yalnızlığımın son gününde, patates püresi, orman kebabı, siyah-beyaz kupada puding yapıp eşime hoş geldin hazırlığı yapacağım. İftara yetişemez o vakitte uçakta olacak lakin gelince yeriz...
Yeter ki gelsin... Lakin şimdi ben bunları yazıyorum yaa okursa yandım, neden mi hımmm demek pek hamayatmışsın bakalım sende daha neler var deyip bana tüm yemek işlerini yıkarsa var halime :D
Hayırlı iftarlar
Yemek yapmak candır
Yemekte candır
Lakin kilo yapmasa ne güzel olur bea
Afiyetler olsun...
Ben o konuda şanslıyım zaten bir lokanta geçmişim olduğundan ve dışarıda güzel lezzetler arayan bir kişi olarak bu konuda sıkıntı çekmiyorum. Benim sıkıntım evde hep yapan birileri olur da ben ara ara keyfe keder mutfağa geçtiğimden pek bilmem tarifleri, ölçüleri... Ben yediğim an o lezzeti aklıma yazarım ve yapmaya karar kıldığımda parmaklarıma ve ağız tadıma güvenirim.
Önceleri yumurta kırmakla başlamıştım, yaş 10-11 civarında, yumurtanın her türlüsünü "peynirli, sucuklu, sebzeli, pastırmalı, mantarlı, patatesli vs." çevremizde ne gördük ise yapar olmuştum. Yaş geldi 17-18 civarında döner kesmeye başlamıştım... 18 yaşında bir pide siparişi için pide ocağının başına geçmiştim. Hatırlıyorum da ne pide yapmıştık sanırsam 700 adetti... Yemek konusundaki hikayem devam ediyor. Askerde gene beni mutfağa vermişlerdi. Bizde 6 ay mıntıka vardı lakin ben 15 gün yapmıştım bu sürecin çoğunluğu da ya mutfakta et kesiminde görev alırdım ya da soğan kesiminde :) Benle aynı yaşında eti de görmüş ve kesmiş oldum, e tabiki yedik de :D Askerden geldik, babama yardım ederim derken bir gün kaynıyarık yapmıştım. Enfesti ya hangi yemeği yaptım da çöpe döktüm hatırlamıyorum sanırsam hiç...
Hep bir yemek yapma ya da yedirme noktasında koşturmaca hep devam etti. O küçüklüğünde yani 9-10 yaşlarımda yemek yapmadım ama amcamın lokantasındaki mutfaktan hiç çıkmazdım demek mutfak beni çekiyor muş :)
Zaman şimdiki zaman, evlendim bir çoğumda oldu. Her pazar ya kahvaltı ya ana yemeği ben yapar oldum. Taaa ki eşim köye çay kesimlerine gitmeye başladığında yani evde uzun süreler tek kalmaya başladığımı ahçılık ile yoğrulmuş serkanın yeni tatlar veya hiç yapmamış olduğu yemekleri yapmaya başladığı vakitte oluşmaya başladı.
Börekler denemeye başladım önce, sonra tatlıları denemeye başladım. Et yemeklerini zaten yaptığım için sıkıntı yoktu ama hiç yapmadığım yemek tarzları da var tabiki. Mesela tavuk haşlama veya et haşlama ee onu da dün yaptım olmuş. Başka yufka çeşitlerinden börek nasıl olur deyip baklava yufkasından peynirli, kıymalı, patatesli börek yaptım. Şimdi hayatımda hiç pilav yapmadım ahçının iyisi yaptığı pilavdan anlaşılır derdik zamanı da... Bakalım benim pilav nasıl olacak.
Ama bitmedi yalnızlığımın son gününde, patates püresi, orman kebabı, siyah-beyaz kupada puding yapıp eşime hoş geldin hazırlığı yapacağım. İftara yetişemez o vakitte uçakta olacak lakin gelince yeriz...
Yeter ki gelsin... Lakin şimdi ben bunları yazıyorum yaa okursa yandım, neden mi hımmm demek pek hamayatmışsın bakalım sende daha neler var deyip bana tüm yemek işlerini yıkarsa var halime :D
Hayırlı iftarlar
Yemek yapmak candır
Yemekte candır
Lakin kilo yapmasa ne güzel olur bea
Afiyetler olsun...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder